چکیده :
ترجمه ماشینی :
ما در این تحقیق سعی کردیم بخشی از اندیشه فردریش نیچه را درک کنیم: انتقاد او از دین مسیحیت، در مورد سخنانش درباره مرگ خدا، و استقبال از فلسفه او در سناریوی دینی پست مدرن.
ما به دنبال ارائه گفتار او در مورد مرگ خدا با شروع از اثر gaia ciência هستیم، گفتاری که به کاهش ارزش جهان متافیزیکی و از بین رفتن اعتبار در خدای مسیحی مربوط می شود.
ایمان به خدا معقولیت را از دست داد و نیهیلیسم را معرفی کرد.
ما انتقاد نیچه از دین مسیحیت را مشکل می کنیم، اما مهمتر از همه، انتقاد از فرهنگ زمان خود را.
او جامعه‌ای را مورد انتقاد قرار می‌دهد که بر اساس آرمان‌های مسیحی ساخته شده است و اخلاقیاتی که قرن‌ها به عنوان مکانیزمی برای تسلط و حفظ قدرت مورد استفاده قرار می‌گرفت، پشتیبانی می‌شود.
نیچه مسیحیت را انکار زندگی و/یا دین انحطاط می داند.
نقد نیچه از مسیحیت سوژه را به عنوان یک عامل اخلاقی مورد هدف قرار می دهد.
با این حال، این لزوماً انتقادی از عیسی مسیح نیست، زیرا نیچه پولس را بنیانگذار واقعی مسیحیت می دانست.
در این پژوهش به تحلیل برخی از جنبه های دین در پست مدرنیته و دریافت اندیشه نیچه در این سناریو می پردازیم.
امروزه، با پست مدرنیته، دین، حداقل بازنمایی های نهادی آن، به بازیگری پشتیبان در بحث موضوعات مرتبط تبدیل شده است، با این حال، بشریت همچنان ابعاد مذهبی را تجربه می کند که به طور فزاینده ای خصوصی و ذهنی هستند.
ما در حین تحقیق با چندین نویسنده که در مورد دین در پست مدرنیته به نحوی مثبت صحبت می کنند و به نوعی با نیچه گفتگو می کنند گفت و گو کردیم.
با پست مدرنیته و روند سکولاریزاسیون آن، دین به پایان نمی رسد، برعکس، دوباره ظهور می کند و گسترش می یابد.
دین با وجود اینکه شخصیت قبلی را ندارد، همچنان نقش مهمی در پست مدرنیته ایفا می کند و در همه عرصه های توسعه انسانی حضور دارد.
partimos nesta pesquisa tentando entender parte do pensamento de friedrich nietzsche: sua crítica à religião cristã, no tocante a seu discurso acerca da morte de deus , e a recepção da sua filosofia no cenário religioso pós-moderno.
buscamos apresentar o seu discurso da morte de deus partindo da obra gaia ciência, discurso que relaciona-se com a desvalorização do mundo metafísico e a perda de crédito no deus cristão.
a fé em deus perdeu plausibilidade, instaurando o niilismo.
problematizamos a crítica de nietzsche a religião cristã, mas, sobretudo, crítica à cultura de sua época.
ele critica uma sociedade edificada sob o ideário cristão que está amparado em uma moral que, por séculos, foi usada como mecanismo de domínio e manutenção de poder.
nietzsche entende o cristianismo enquanto negação da vida e/ou religião da decadência.
a crítica de nietzsche ao cristianismo tem como alvo o sujeito enquanto agente moral.
todavia, não é necessariamente uma crítica a jesus, o cristo, visto que, nietzsche considerava paulo o verdadeiro fundador do cristianismo.
nesta pesquisa analisamos alguns aspectos da religião na pós-modernidade e a recepção do pensamento de nietzsche neste cenário.
hoje, com a pós-modernidade, a religião, ao menos suas representações institucionais, tornou-se coadjuvante no debate sobre temas relevantes, porém, a humanidade prossegue vivendo dimensões religiosas, cada vez mais particulares e subjetivas.
dialogamos no decorrer da pesquisa com vários autores que discorrem sobre a religião na pósmodernidade de forma positiva e que, de alguma forma, dialogam com nietzsche.
com a pós-modernidade e seu processo de secularização, a religião não se encerra, ao contrário, ela ressurge e se difunde.
mesmo não tendo o protagonismo que exercia antes, a religião continua exercendo papel importante na pós-modernidade, estando presente em todas as áreas do desenvolvimento humano.